Jasper

Lekker vroeg, zoals jullie van ons gewend zijn, rijden we donderdagochtend richting Jasper, onze volgende bestemming. Jasper is onze noordelijkste plaats en ligt bovenaan in de Rocky Mountains. Het weer zou vandaag regenachtig zijn, maar dat valt nog mee. Het is wel grijs en wat koud, ongeveer 9 graden, maar we klagen niet: het is droog. De reis is ongeveer 235 km en wordt geschat op 3,5 uur. Ik rijd vandaag en ja hoor, na ongeveer 200 meter is het zover: beren! Twee stuks komen al spelend uit bosjes en gaan rustig gras eten aan de kant van de weg, zo’n 30 meter bij ons vandaan! Fotomoment! Ze trekken zich helemaal niets van ons en de twee bussen vol met andere bewonderaars aan en eten lekker door. Na een paar minuten kijken ze of het gras verderop groener is.

Met dit geweldige begin van de reis rijden we verder, via de Highway naar de Icefields Parkway in Jasper National Park. Dit is exact dezelfde route als die we gister gereden hebben naar de gletsjers toe, alleen toen reed Jan en kon ik om me heen kijken en alles bewonderen. Nu is Jan aan de beurt om al het mooie in zich op te nemen. Alleen jammer dat de zon zich minder vaak laat zien, de natuur is wat grijzer zo.

Na een plas- en koffiepauze komen we na de Skywalk in het gedeelte van het National Park waar we nog niet geweest zijn. Ook hier is alles mooi, de bergen hoog en woest, de bomen groen, de meren blauw, uiteraard! Jan heeft opgezocht dat we twee watervallen op onze route hebben, de Sunwapta Falls en de Athabasca Falls, op dik half uur rijden van elkaar. Het is nog steeds droog en we gaan gewapend met onze camera’s op pad. Wat een geweld laat de natuur zien bij het neerstortende water! De rotsen zijn helemaal uitgesleten van al die tonnen water, rotsen en zand die als eeuwen hun pad zoeken door het gesteente. Jan maakt video-opnames zodat we nooit zullen vergeten welk kabaal bij die tonnen vallend water hoort……

Dan rijden we Jasper binnen: een genoeglijk plaatsje met ruim 4000 inwoners, veel minder toeristisch dan Banff, heerlijk. Onze overnachtingsplaats ligt vooraan in Jasper, lekker makkelijk. We zijn te vroeg om in onze kamer te kunnen, dus verkennen we Jasper eerst. Het is nog steeds droog, bewolkt en grijs, maar droog. Bij de lokale VVV halen we informatie en nemen die bij een kop koffie door. Bij mooi weer is hier veel te zien en te doen, maar bij regen valt dat tegen (hé, dat rijmt), maar dat is overal zo. Na het inchecken en installeren gaan we wandelend Jasper in op zoek naar ons avondeten. Dat lukt prima, we eten bij Something Else: een Grieks restaurant met gerechten uit alle windstreken. Ik kies de kip Teryaki, Jan het menu met én spare ribs én kip (natuurlijk).

’s Avonds regent het dan toch en besluiten we nog even de omgeving te verkennen, deze keer met de auto. Vlak bij een meertje zien we een heel hertengezin langs en op de weg, ze eten wat gras, wandelen wat naar een ander plekje en kijken ons intussen onverstoorbaar aan. Na de eerste opwinding leggen we dit zo goed mogelijk vast als foto en video.
Deze dag begint en eindigt met dieren in de natuur zoals het bedoeld is: echt geweldig!

Vrijdagochtend is het dan echt zover: het regent. Het regent op een manier dat je weet dat het niet licht gaat worden vandaag. Jammer, maar ja, het kan hier niet zo mooi groen zijn als het niet regent van tijd tot tijd. Het is nog frisser dan gister, zo’n 5 graden en de wind maakt het nog kouder.
Geen weer om een boottocht over een meer te maken, zoals we van plan waren: alles is grijs, je ziet geen bergen (de bovenste helft zit in de wolken verstopt) en het is koud. We besluiten om per auto naar het Maligne Canyon en Maligne Lake te rijden, ongeveer 45 minuten rijden.
We treffen het: onderweg laten zich 2 zwarte beren zien, de ene behoorlijk dichtbij op een berghelling, de andere wat verder weg. Wat zijn ze groot! In de berm zien we zo nu en dan een hert staan, dat ons rustig nakijkt. Op de flanken van de bergen om een groot meer (naam vergeten) staan zwartgeblakerde bomen. Een mede-Nederlandse die we treffen bij het kijken naar de beren vertelt ons dat er vorig jaar brand is ontstaan op rond het meer door blikseminslag die door droogte in combinatie met harde wind in een wild vuur veranderd is.
Ondanks de motregen lopen we een stuk van de route naast en over Maligne Canyon, via bruggetjes. Deze canyon is duizenden jaren oud en weer een voorbeeld van de kracht van water, stenen en zand. Je ziet dat bepaalde ronddraaiende stromingen ervoor gezorgd hebben dat de rotsen helemaal glad zijn uitgesleten, in een cirkel.
’s Avonds gaan we eten bij een Italiaans restaurant, daarna lekker slapen!

Zaterdagochtend, we vertrekken naar Clearwater, bij het Wells Gray Provincial Park, een van de grootste parken in Canada. We hebben vandaag een rit van ongeveer 4,5 uur te rijden, met onderweg verschillende stops natuurlijk. We rijden om 9.15 uur weg en na een uurtje rijden is het ineens weer 9.15 uur. Rara hoe kan dat? We zijn van Alberta naar British Columbia gereden en gaan daarmee door een tijdzone. Onze dag duurt vandaag een uur langer, fijn! Het weer is prima voor een reisdag: het is wat nevelig, met hier en daar donkere wolken, maar ook blauwe luchten. Het is koud, maar 7 graden.

We rijden via de Trans Canada Highway en gaan er bij Blue River af. Daar gaan we op River Safari, een tocht met gids in een jetboat over rivier en meer op zoek naar beren. Net als in Nieuw-Zeeland, vinden we het ook deze keer weer geweldig om over het water te stuiven en scherpe bochten te maken. Onze gidsen, jonge knapen rond de 25 jaar, genieten net zoveel als wij doen. Ze wijzen ons op een beer die vlak bij de waterrand loopt. We kunnen zijn zoektocht naar eten een hele tijd volgen, prachtig! Hij negeert ons volkomen, reageert niet op ons of de boot die zo dicht bij de beer, alleen elektrisch bediend wordt. Gids Isaac vertelt heel veel over de wilde dieren en de natuur om ons heen. We laten hem onze foto’s zien en hij meldt ons dat de beren die we gisteren bij Lake Louise zagen, grizzly beren zijn. Deze beersoort heeft een hogere schouderpartij dan de zwarte beer. En wat we dachten dat herten waren, blijken ‘elks’ te zijn. Weer wat geleerd!
De tour met de boot heeft ruim 2 uren geduurd, we hebben genoten! (als je ooit de kans krijgt in een jetboat te varen: doen!!) We rijden door naar Clearwater waar we ons hotel vlot vinden, inchecken en dan ….. even niets. We eten later in het hotel en dromen vannacht misschien wel over zwarte beren die in een jetboat op elks en herten jagen.

Oh ja, wat ons verder nog opvalt en wat we nog niet genoemd hebben:
• Het kraanwater smaakt raar, er zit chloor in. Je kunt het drinken, maar mijn maag en darmen vonden dat op dag 3 niet een goed idee. Flessenwater dus!
• Het papiergeld voelt aan als nepgeld, van plastic. Het is wel mooi om te zien, er zit een doorzichtig deel in.
• De prijzen die je ziet staan in restaurants en winkels zijn niet de prijzen die je betaalt bij het afrekenen. Ze zijn namelijk zonder btw en fooi. Alleen de prijzen in supermarkten zijn de prijzen die je betaalt. Het maakt uiteindelijk niet uit, maar je staat eerst raar te kijken naar de verschillende bedragen.