Nanaimo en Campbell River

Het is woensdagochtend, we vertrekken vanuit Whistler naar Vancouver Island. Een reis van zo’n 175 km, maar ook met een overtocht met een veerboot. Vancouver Island is ongeveer 450 km lang en 140 km breed, groter dan Nederland dus. Het weer is goed, licht bewolkt, ongeveer 16 graden: lekker reisweer. We rijden via de highway die tussen bergen en zee loopt en heel toepasselijk ‘sea to sky highway’ heet, alleen geldt dit voor ons andersom: ‘sky to sea’. Deze highway is een tweebaansweg, met hier en daar inhaalstroken van zo’n 2 km lang. Dit werkt prima, je hoeft zo nooit lang achter een langzaamrijdende auto of truck te hangen. Onderweg zien we natuurlijk weer bergen - al dan niet met sneeuw of bomen - en verschillende meren. Bij een paar punten met mooi uitzicht zijn we gestopt, we maken geen wandeltochten onderweg maar rijden door naar de veerboot.

Bij Horseshoe Bay (genoemd naar de vorm van de baai) vertrekt de veerboot. Dit blijkt eigenlijk net zo werken als bij de veerboot naar Texel: je volgt de borden, betaalt voor 1 auto met 2 personen en krijgt een wachtrij toegewezen en een vertrektijd. We moeten ruim 1,5 uur wachten, maar dat maakt niet uit, we hebben vakantie. Jan haalt koffie met wat lekkers, ik ga (uiteraard) even naar het toilet.
(Nederlanders kunnen trouwens nog wat leren van Canadezen wat de openbare toiletten betreft: die toiletten zijn overal en nog netjes ook! Zelfs voorzien van ruim voldoende toiletpapier en een wastafeltje of reinigingsgel. Nergens zijn de toiletten vies of kapot! Het kán dus wel…..)

Na een oproep om half een om terug te gaan naar de auto’s begint onze rij auto’s in beweging te komen en kunnen we op de boot. Het is duidelijk nog geen hoogseizoen, er is ruimte genoeg op de binnen- en buitendekken. Richting Vancouver Island betrekt de lucht, beetje jammer. Twee uur later, rond drieën, zijn we aangekomen op Vancouver Island en net zo rustig als iedereen op de boot is gereden, gaan we er ook weer af. We zijn dan al vlak bij Nanaimo, onze overnachtingsplaats voor 1 nacht. Ons hotel staat in het hart van Nanaimo en is duidelijk herkenbaar door de hoogte (15 verdiepingen) en is modern en prettig ingericht. We slenteren op ons gemak door Nanaimo, een rustig stadje met 84.000 inwoners en eten fish & chips in een eettentje dat drijft op het water in de haven: heerlijk!

Uitgerust en fris vertrekken we de volgende, zonnige, ochtend naar Campbell River, zo’n 150 km noordelijker. We nemen de route die het dichtst bij het water ligt, lekker met kronkelige bochten en hoogteverschillen. Halverwege de route ligt Rathtrever Beach Provincial Park, aan zee: tijd voor een wandeling! Het is een prachtig gebied, bos aan zee, prachtig zonnig weer: mooie combinatie. Na 1,5 uur wandelen, kijken en schelpen verzamelen (natuurlijk) rijden we verder en vinden ook in Campbell River onze stee gemakkelijk. We kijken vanaf het balkon uit op de zee! We boeken in Campbell River een boottocht van 4 uren om walvissen, dolfijnen, orka’s en wat al niet te zien, voor vrijdagochtend 11.00 uur. Na avondeten en wandelen gaan we lekker slapen.

Yes, het is vrijdagochtend, tijd voor de boottocht! Onze groep bestaat uit 8 personen, een kapitein en een biologe. Op de boot is genoeg ruimte, er is een binnenruimte en een buitendek, berekend op 20 personen. De kapitein en de biologe zijn enthousiast en prettig in de omgang. Na een uurtje varen (koud, dus we zitten allemaal binnen) hebben we nog geen teken van orka’s, dolfijnen etc. gezien. Maar dan brengt de kapitein ons op een plek waar verschillende sterke stromingen bij elkaar komen, die door het getij en de smalle doorgangen nog sterker worden. Dit geweld overleven kleine visjes niet. Jammer voor hen, maar gelukkig voor ons, want dit is een plek waar de Amerikaanse zeearend graag is: drijvend voedsel voor het oppakken, letterlijk! Bij de eerste zeearend worden we al heel enthousiast, maar we worden helemaal gek als we ineens zo’n 50 tegelijk zien! Ze zitten in de bomen om ons heen, met tientallen tegelijk! We zijn inmiddels allemaal op het bovendek en weten bijna niet waar we moeten kijken, zo mooi is het! Wat een indrukwekkende, prachtig arrogant-ogende vogel is dat. Zo groot, met de karakteristieke witte kop, sterke gele snavel, de allesziende ogen, de witte staart, de immensgrote en sterke vleugels: geweldig! De sterke stromingen in het water zijn goed zichtbaar in de golven, de vlakke stukken en de talloze draaikolkjes. De boot draait, even met de motor uit, alle kanten op: mooi om te ervaren hoe sterk de natuur is.
Na een half uur gaan we verder, de kapitein heeft van een collega gehoord waar een walvis gezien is: erop af dus! Het is even zoeken, maar dat vindt niemand erg. We zitten op het bovendek, het zonnetje laat zich zelfs zo nu en dan even zien. Verderop regent het, maar die kant hoeven we gelukkig niet op. Onderweg naar de walvis zien we ineens een drietal van een dolfijnensoort, Dall’s Porpoises. Helaas is dit een snel en schuw soort, dus we zien niet veel van hen, maar toch net genoeg. Niet veel later zien we de bekende fontein van water, die aangeeft waar de walvis, een Humpback Whale, is. De kapitein laat daar de boot met de motor uit dobberen en ja hoor, de walvis laat zich gedurende een half uur bewonderen. Het klinkt als een cliché, maar wat zijn ze mooi, zo groot en toch soepel en rustig in het water. De walvis is een hij en heet KC, een afkorting van Kelp Creature (kelp is aangegroeid op de vinnen) en is ongeveer 14 jaar oud. Hij is veel vaker in deze wateren. De biologe laat het boekwerk zien met de kenmerken van de walvissen in deze regio, met inderdaad ook KC. Het is gelukt om met de camera een paar mooie foto’s te maken van KC, zelfs van de staart zo net boven water!

De boottocht loopt aardig uit, we zijn al bijna 5 uren weg, maar niemand wil eigenlijk terug naar Campbell River. Maar ja, ook aan deze leuke belevenis komt een eind, de kapitein brengt ons toch weer naar de haven. Om af te kicken nemen we een bak koffie en wandelen we nog wat in Campbell River. Nu, net na het lekkere en overvloedige avondeten in een van de plaatselijke pubs/restaurants, genieten we nog na van deze heerlijke dag. Van een dag in wind en van tijd tot tijd zon word je soezerig, we slapen vast niet laat vanavond……

De foto’s van mijn camera zijn te groot om bij deze weblogs te plaatsen, die foto’s komen in ons reisboek.

Later meer!
Groetjes, Margreet